Bertus Aafjes reisde voor de derde maal naar het Land van de Rijzende
Zon. Twee maanden lang doorzocht hij de bibliotheken van Tokio en vond er een
schat van rechter Ooka-verhalen. Hij ontmoette zelfs de straatvertellers, die
nu niet meer op de hoeken van de straten in het jachtige Tokio, maar in een
klein theater van enkele matten, aan een ademloos publiek nog steeds over de
verrichtingen van deze Salomon in kimono verhalen. Aafjes vond ook het graf van
de rechter op enkele uren afstand van Tokio. De rechter ligt onder eeuwenoude
bomen op een klein kerkhof in de schaduw van een tempel. Niet ver van zijn graf
ruist de branding van de Stille Oceaan en bij helder weer ontwaart men het donkerpaarse
eiland van de godin Benten in een purperen zee. Hij bezocht het graf van de
rechter en offerde er wierookstokjes voor de zielerust van de rechter die hij,
op Japanse wijze, brandde in de offerlantaarn voor Ooka’s graf. De rechtszaken in
De koelte van een pauweveer hebben alle gemeen dat zij voor de gewone
sterveling schier onoplosbaar zijn.
‘Het is zinloos voor een misdadiger zijn krachten met de rechter te meten,’
zegt de aanvoerder van het dievengilde. ‘Even dwaas is het te pogen de zon
koelte toe te wuiven met een pauweveer.’ Maar wat misdadigers niet lukt, lukt
Ooka. Het moeilijkste probleem lost hij op met een luchtig gebaar als wuift hij
de zon schertsend koelte toe. De koelte van een pauweveer.
Description:
‘Het is zinloos voor een misdadiger zijn krachten met de rechter te meten,’ zegt de aanvoerder van het dievengilde. ‘Even dwaas is het te pogen de zon koelte toe te wuiven met een pauweveer.’ Maar wat misdadigers niet lukt, lukt Ooka. Het moeilijkste probleem lost hij op met een luchtig gebaar als wuift hij de zon schertsend koelte toe. De koelte van een pauweveer.