In de nacht van 1 februari 1953 breken de dijken in Zeeland en op de Zuid-Hollandse eilanden. Eén nacht verandert het leven van Marieke en haar broertjes en zusjes voorgoed. Hun veilige leven op de boerderij verdrinkt in het kolkende zeewater. Met talloze overlevenden worden ze naar Rotterdam geëvacueerd. Samen met Cor en Annechien, die ze onderweg hebben ontmoet, krijgen de kinderen onderdak bij een doktersgezin. Maar het leven in de stadse omgeving is zo anders dan ze gewend zijn. Het trauma van de ramp bezorgt Marieke veel nachtmerries. Als oudste meisje van het gezin voelt ze zich bovendien verantwoordelijk voor haar broertje en zusje. Als haar broers en Cor teruggaan naar het rampgebied, kan ze het bijna niet meer uithouden in het herenhuis. Gelukkig houdt de briefwisseling met Cor haar op de been. Als ze uiteindelijk terugkeert naar Zeeland, durft ze weer te geloven in een toekomst.