Het was een koude herfstochtend in Hamburg, en terwijl de eerste mistflarden van de dag over de Elbe dreven, had ik mijn eerste koffie al in mijn hand. Ik zat aan mijn bureau in het hoofdbureau van politie en mijn gedachten draaiden om de gebeurtenissen van de vorige nacht. De stilte voor de storm, zou je kunnen zeggen. Uwe Jörgensen - een rechercheur op het politiebureau. Een naam die niet onbelangrijk was in deze stad, ook al hoorde je dat vaak alleen achter gesloten deuren.
"Uwe, heb je de documenten voor de zaak Wüstemann?" vroeg Roy Müller, mijn trouwe collega, terwijl hij met zijn bril friemelde in een van zijn gebruikelijke, anticiperende bewegingen. Ik knikte zonder mijn ogen van mijn computer af te houden. De zaak was niet eenvoudig en we hadden nog steeds veel vragen.
Description:
Het was een koude herfstochtend in Hamburg, en terwijl de eerste mistflarden van de dag over de Elbe dreven, had ik mijn eerste koffie al in mijn hand. Ik zat aan mijn bureau in het hoofdbureau van politie en mijn gedachten draaiden om de gebeurtenissen van de vorige nacht. De stilte voor de storm, zou je kunnen zeggen. Uwe Jörgensen - een rechercheur op het politiebureau. Een naam die niet onbelangrijk was in deze stad, ook al hoorde je dat vaak alleen achter gesloten deuren.
"Uwe, heb je de documenten voor de zaak Wüstemann?" vroeg Roy Müller, mijn trouwe collega, terwijl hij met zijn bril friemelde in een van zijn gebruikelijke, anticiperende bewegingen. Ik knikte zonder mijn ogen van mijn computer af te houden. De zaak was niet eenvoudig en we hadden nog steeds veel vragen.