Het verhaal van Johanna is een autobiografische roman. Johanna groeit op in een gezin met een autoritaire, liefdeloze vader, een lieve maar angstige moeder, en het benauwende geloof van een christelijke sekte. Naarmate zij ouder wordt, probeert zij zich hieraan te ontworstelen, maar het verleden blijft haar achtervolgen. Dit verhaal speelt zich af in het naoorlogse Amsterdam. Met Johanna beleven we de overgang van de strenge jaren vijftig naar de zestiger en zeventiger jaren, de tijd van 'alles moet kunnen'. De auteur beschrijft heel open, hoe ze door haar vader als klein meisje seksueel werd misbruikt. Op 14-jarige leeftijd besefte ze eigenlijk pas wat er was gebeurd en vertelde het aan haar moeder. De volgende dag kwamen haar vader en moeder op haar kamer en samen baden ze het 'Onze Vader, waarmee de kous af was. Er werd nooit meer over gepraat. Deze ouders waren Jehova-getuigen, de kinderen in beginsel ook, maar die braken met dat geloof toen ze ouder werden.
Dit boek vertelt over de kinderjaren van het misbruikte meisje Johanna in Amsterdam en ook over de gevolgen daarvan: haar liefdesrelaties mislukten, de een na de ander, ook haar grootste liefde had geen overlevingskans. Ze vertelt er overwegend heel emotioneel over. Alleen de epiloog, waarin ze schrijft over een uiteindelijk huwelijk (met twee kinderen) in Den Haag en psychotherapeutische hulp, klinkt overwegend koel en zakelijk. Delen uit vroegere dagboeken zijn cursiefgedrukt. Dit goed geschreven boek kan de lezer veel leren over wat seksueel misbruik en incest met kinderen doet.
Description:
Het verhaal van Johanna is een autobiografische roman. Johanna groeit op in een gezin met een autoritaire, liefdeloze vader, een lieve maar angstige moeder, en het benauwende geloof van een christelijke sekte. Naarmate zij ouder wordt, probeert zij zich hieraan te ontworstelen, maar het verleden blijft haar achtervolgen. Dit verhaal speelt zich af in het naoorlogse Amsterdam. Met Johanna beleven we de overgang van de strenge jaren vijftig naar de zestiger en zeventiger jaren, de tijd van 'alles moet kunnen'. De auteur beschrijft heel open, hoe ze door haar vader als klein meisje seksueel werd misbruikt. Op 14-jarige leeftijd besefte ze eigenlijk pas wat er was gebeurd en vertelde het aan haar moeder. De volgende dag kwamen haar vader en moeder op haar kamer en samen baden ze het 'Onze Vader, waarmee de kous af was. Er werd nooit meer over gepraat. Deze ouders waren Jehova-getuigen, de kinderen in beginsel ook, maar die braken met dat geloof toen ze ouder werden. Dit boek vertelt over de kinderjaren van het misbruikte meisje Johanna in Amsterdam en ook over de gevolgen daarvan: haar liefdesrelaties mislukten, de een na de ander, ook haar grootste liefde had geen overlevingskans. Ze vertelt er overwegend heel emotioneel over. Alleen de epiloog, waarin ze schrijft over een uiteindelijk huwelijk (met twee kinderen) in Den Haag en psychotherapeutische hulp, klinkt overwegend koel en zakelijk. Delen uit vroegere dagboeken zijn cursiefgedrukt. Dit goed geschreven boek kan de lezer veel leren over wat seksueel misbruik en incest met kinderen doet.