U bevindt zich in de gelukkige positie, dat U deze roman nog niet hebt gelezen. Wat dat betreft, benijden wij U een tikje. Wel beleven wij nog steeds genoegen aan de nasmaak, maar U hebt het nog allemaal vóór U: enkele uren lang plezier in een Frans smokkeldorp, vlakbij de Spaanse grens, waar Jacques (de reus) en Perret (de schurk! ) elkaar de loef proberen af te steken met listen en lagen; waar Nina (de jaloerse) en Appi (de verrader) gemene streken uithalen met de Blootvoeters (de smokkelaars) om Jacques in handen te spelen van Groenjassen (de douane); waar de baron (de boef) en de onderwijzer (de aterling) wel de deftige notabelen uithangen, maar in werkelijkheid de gemeenste streken uithalen van allemaal; waar, tenslotte, Marianne (de mooie) tientallen verliefde harten op hol heeft gebracht, maar ook dappere harten tot steun is doordat zij in donkere smokkel-nachten de rode lantaren voor haar herberg laat branden.Ah! Wat heerlijk tintelt en bruist het leven door dit boek (als de drank door Appi's keel). Wat een genoegen om enkele uren mee te leven met de warmbloedige mensen die Arie van der Lugt uit zijn brein naar dit Franse grensdorp heeft laten verhuizen!
Description:
U bevindt zich in de gelukkige positie, dat U deze roman nog niet hebt gelezen. Wat dat betreft, benijden wij U een tikje. Wel beleven wij nog steeds genoegen aan de nasmaak, maar U hebt het nog allemaal vóór U: enkele uren lang plezier in een Frans smokkeldorp, vlakbij de Spaanse grens, waar Jacques (de reus) en Perret (de schurk! ) elkaar de loef proberen af te steken met listen en lagen; waar Nina (de jaloerse) en Appi (de verrader) gemene streken uithalen met de Blootvoeters (de smokkelaars) om Jacques in handen te spelen van Groenjassen (de douane); waar de baron (de boef) en de onderwijzer (de aterling) wel de deftige notabelen uithangen, maar in werkelijkheid de gemeenste streken uithalen van allemaal; waar, tenslotte, Marianne (de mooie) tientallen verliefde harten op hol heeft gebracht, maar ook dappere harten tot steun is doordat zij in donkere smokkel-nachten de rode lantaren voor haar herberg laat branden.Ah! Wat heerlijk tintelt en bruist het leven door dit boek (als de drank door Appi's keel). Wat een genoegen om enkele uren mee te leven met de warmbloedige mensen die Arie van der Lugt uit zijn brein naar dit Franse grensdorp heeft laten verhuizen!