Het ongeluk was op 13 januari van dit jaar. Het gebeurde zo snel dat ik er nauwelijks een herinnering aan heb. Eén verschrikkelijk ogenblik, nog voor de klap, daarna een oorverdovend geluid als van een explosie, een knal, waarin mijn pijn (die er toch geweest moet zijn) verloren ging.
De strijdbaarheid die doorgaans in het werk van Marie Kessels weerklinkt heeft in dit boek een ander, behoedzamer gezicht gekregen. Hoe is het om niet te kunnen zien? En hoe ga je daarmee om? Gemma, de verteller van deze roman, doet verslag van haar pogingen om als blinde vorm te geven aan haar bestaan. De manier waarop zij dit doet getuigt van vitalisme maar soms ook van wanhoop. De mensen, de stoepen, het razende verkeer, ze nemen een tastbare maar onzichtbare dimensie aan. Ruw is een ode aan de zintuiglijkheid en tegelijk een ode aan alle anonieme blinden, die nooit ophef maken.

Recencie(s)

De 55-jarige schrijfster debuteerde in 1991 met de roman 'Boa' en werd bekroond met de Multatuliprijs en de Anna Bijns Prijs. Een jonge vrouw, Gemma, ik-vertelster en hoofdfiguur in deze roman, raakte na een ongeval blind en moet proberen om met deze zware beperking toch een soort van bewegingsvrijheid te hervinden. Haar nachtelijke zwerftochten door de stad openen voor haar een intrigerend nieuw nachtelijk universum, gevuld met andere zintuiglijke prikkels. En ook braille leren betekent een fascinerende verkenningstocht. Gemma toont zich een ondernemende, kritische, vitale geest, valt soms ook ten prooi aan wanhoop, maar is ook zeer gebeten om volop te leven. Ze plaatst kanttekeningen bij andere romans over blindheid (o. a. Saramago's Stad der blinden) en in haar nuchtere, clevere, niet-klagende stem zit de grote kracht van dit boek, dat ook sterke passages bevat over de betekenis van lezen. Een boeiende psychologische verkenning, geschreven met een scherpe pen, ook erg geschikt als aanzet voor praatgroepen. Paperback; vrij kleine druk.
Marita de Sterck
(source: Bol.com)