In Eerlijk over later reconstrueert Kees Kooman op meeslepende wijze wat er achter de façade van deze slogan plaatsvond. Als geen andere verzekeraar was Aegon een hoofdrolspeler in het volksschandaal rondom de woekerpolissen. Haar bestuurders gingen zich te buiten aan enorme zelfverrijking en bonusculturen.
Kooman geeft een schokkend beeld van binnenuit, hoe de topmannen van Aegon creatief te werk gingen en de cijfers oppoetsten. Daarbij luid aangemoedigd door toezichthouders en beursanalisten. De aandeelhouder was God, de klant 'a pain in the ass'. Nog steeds bekleden de hoofdrolspelers van toen topposities en lijken ze onaantastbaar.
In december 2012 stopt Aegon haar 'eerlijk over later'-campagne. De bank-verzekeraar moest de reclameslogan te vaak uitleggen. Er wordt gewerkt aan alternatieve campagnes om het zwaar beschadigde imago te herstellen. Najaar 2013 viert Aegon haar 30-jarig jubileum
Recensie(s):
Na 'De woekerpolisaffaire' uit 2010* gaat de onderzoeksjournalist met dezelfde felheid op herhaling. Ditmaal richt hij zijn scherpe pen op de bestuurders van verzekeraar Aegon. Breed uitgemeten, maar helaas puttend uit voornamelijk anonieme bronnen, schetst hij de gretigheid van winst maken, hoge onkosten en forse overlijdensrisicopremies. Al eerder werd gesuggereerd dat Aegon meer aandacht had voor eigen profijt dan voor dat van de cliënten. Bovendien zou de verzekeraar zich gewillig hebben bediend van colportagemethoden van een aantal malafide bemiddelaars. In zijn ijver om de topmannen aan de schandpaal te binden verliest Kooman de hoofdlijnen uit het oog. Waarom stond men in de rij voor deze spaarproducten, wat was de rol van de overheid, waar was het toezicht, wat deden de consumentenorganisaties? En hoe belangrijk was de aantrekkingskracht van onder andere bedrijfsspaarregelingen? Vragen die nagenoeg onbeantwoord blijven. Kooman is opnieuw te veel bezig met sensatie. Voor het grote publiek voegt het boek dan ook nauwelijks iets toe aan zijn eerdere publicatie.
Description:
Kooman geeft een schokkend beeld van binnenuit, hoe de topmannen van Aegon creatief te werk gingen en de cijfers oppoetsten. Daarbij luid aangemoedigd door toezichthouders en beursanalisten. De aandeelhouder was God, de klant 'a pain in the ass'. Nog steeds bekleden de hoofdrolspelers van toen topposities en lijken ze onaantastbaar.
In december 2012 stopt Aegon haar 'eerlijk over later'-campagne.
De bank-verzekeraar moest de reclameslogan te vaak uitleggen. Er wordt gewerkt aan alternatieve campagnes om het zwaar beschadigde imago te herstellen. Najaar 2013 viert Aegon haar 30-jarig jubileum
Na 'De woekerpolisaffaire' uit 2010* gaat de onderzoeksjournalist met dezelfde felheid op herhaling. Ditmaal richt hij zijn scherpe pen op de bestuurders van verzekeraar Aegon. Breed uitgemeten, maar helaas puttend uit voornamelijk anonieme bronnen, schetst hij de gretigheid van winst maken, hoge onkosten en forse overlijdensrisicopremies. Al eerder werd gesuggereerd dat Aegon meer aandacht had voor eigen profijt dan voor dat van de cliënten. Bovendien zou de verzekeraar zich gewillig hebben bediend van colportagemethoden van een aantal malafide bemiddelaars. In zijn ijver om de topmannen aan de schandpaal te binden verliest Kooman de hoofdlijnen uit het oog. Waarom stond men in de rij voor deze spaarproducten, wat was de rol van de overheid, waar was het toezicht, wat deden de consumentenorganisaties? En hoe belangrijk was de aantrekkingskracht van onder andere bedrijfsspaarregelingen? Vragen die nagenoeg onbeantwoord blijven. Kooman is opnieuw te veel bezig met sensatie. Voor het grote publiek voegt het boek dan ook nauwelijks iets toe aan zijn eerdere publicatie.