De tolerante samenleving is ontstaan tijdens onze nationale afhankelijkheidsstrijd. Mannen als Benito Arias Montano, begonnen als partijganger van de hertog van Alva, kregen vanaf de jaren zestig van de zestiende eeuw een open oor voor andersdenkenden. Zij zochten niet de confrontatie met intolerante calvinisten of katholieken, maar kozen als hun wapen de schijnbare meegaandheid, het plooien en gladstrijken. Dat was hun bijdrage aan de verdraagzame samenleving. Zij werden niet zo beroemd als Filips II of Calvijn, maar drukten wel een blijvend stempel op de Lage Landen. Anno 2011 staat de verdraagzaamheid opnieuw zwaar onder druk. Guus Kuijer schrijft Montano’s levensverhaal tijdens diens verblijf in de kring van de Antwerpse drukker Christoffel Plantijn. Hij waarschuwt met een groot gevoel van urgentie voor het verloren gaan van de destijds ontstane normen en waarden, en zegt daarover: ‘U begrijpt natuurlijk waarom ik dit boek schrijf. Ik maak me zorgen over de tolerante samenleving die in dit schitterende land ten koste van zo veel bloed en tranen is ontwikkeld.’
Recencie(s)
De bekend jeugdboekenauteur houdt een betoog over verdraagzaamheid op vooral religieus terrein en volgt daarbij de geestelijke ontwikkelingsgang van Benito Arias Montano (1527-1598). Deze Spaanse geestelijke en hebraist was omstreeks 1570 in Antwerpen betrokken bij de beroemde meertalige bijbeluitgave van Plantijn. Was Montano aanvankelijk een supporter van de godsdienstpolitiek van Philips II en Alva, gaandeweg veranderde hij van mening en stond hij veel positiever en toleranter tegenover protestanten en anderen met afwijkende geloofsopvattingen. Dat kwam omdat hij vreedzaam was en echt openstond voor andere meningen. Als afstammeling van bekeerde joden ervoer hij bovendien zelf aan den lijve wat onverdraagzaamheid teweegbrengt. Kuijer stelt dat religie of wat voor ideologie dan ook, afhankelijk van de persoonlijkheid, twee reacties kan veroorzaken. Je wordt een fundamentalistische 'haatblaffer' die andersdenken wil onderdrukken of een tolerante 'draaikont' die desnoods de eigen mening herziet in contact met andere opvattingen. Wederom een intelligent pleidooi voor verdraagzaamheid, dat enkele malen ook de huidige politieke en maatschappelijke situatie in Nederland erbij betrekt. Sluit aan bij 'Het doden van een mens' (2007)* en 'Hoe een klein rotgodje God vermoordde' (2006)**. Peter Turk (source: Bol.com)
Description:
De tolerante samenleving is ontstaan tijdens onze nationale afhankelijkheidsstrijd. Mannen als Benito Arias Montano, begonnen als partijganger van de hertog van Alva, kregen vanaf de jaren zestig van de zestiende eeuw een open oor voor andersdenkenden. Zij zochten niet de confrontatie met intolerante calvinisten of katholieken, maar kozen als hun wapen de schijnbare meegaandheid, het plooien en gladstrijken. Dat was hun bijdrage aan de verdraagzame samenleving. Zij werden niet zo beroemd als Filips II of Calvijn, maar drukten wel een blijvend stempel op de Lage Landen. Anno 2011 staat de verdraagzaamheid opnieuw zwaar onder druk.
Guus Kuijer schrijft Montano’s levensverhaal tijdens diens verblijf in de kring van de Antwerpse drukker Christoffel Plantijn. Hij waarschuwt met een groot gevoel van urgentie voor het verloren gaan van de destijds ontstane normen en waarden, en zegt daarover: ‘U begrijpt natuurlijk waarom ik dit boek schrijf. Ik maak me zorgen over de tolerante samenleving die in dit schitterende land ten koste van zo veel bloed en tranen is ontwikkeld.’
Recencie(s)
De bekend jeugdboekenauteur houdt een betoog over verdraagzaamheid op vooral religieus terrein en volgt daarbij de geestelijke ontwikkelingsgang van Benito Arias Montano (1527-1598). Deze Spaanse geestelijke en hebraist was omstreeks 1570 in Antwerpen betrokken bij de beroemde meertalige bijbeluitgave van Plantijn. Was Montano aanvankelijk een supporter van de godsdienstpolitiek van Philips II en Alva, gaandeweg veranderde hij van mening en stond hij veel positiever en toleranter tegenover protestanten en anderen met afwijkende geloofsopvattingen. Dat kwam omdat hij vreedzaam was en echt openstond voor andere meningen. Als afstammeling van bekeerde joden ervoer hij bovendien zelf aan den lijve wat onverdraagzaamheid teweegbrengt. Kuijer stelt dat religie of wat voor ideologie dan ook, afhankelijk van de persoonlijkheid, twee reacties kan veroorzaken. Je wordt een fundamentalistische 'haatblaffer' die andersdenken wil onderdrukken of een tolerante 'draaikont' die desnoods de eigen mening herziet in contact met andere opvattingen. Wederom een intelligent pleidooi voor verdraagzaamheid, dat enkele malen ook de huidige politieke en maatschappelijke situatie in Nederland erbij betrekt. Sluit aan bij 'Het doden van een mens' (2007)* en 'Hoe een klein rotgodje God vermoordde' (2006)**.
Peter Turk
(source: Bol.com)