Pedro Sousa e Silva vestigt zich, moe van het societyleven in Lissabon, op het oude familiebezit dat gelegen is in de meest geïsoleerde provincie van zijn land. Aanvankelijk lijken alle dromen van de hoofdpersoon omtrent de eenvoudige genoegens van het landleven bewaarheid te worden. Maar allengs slaat de idylle om in een nachtmerrie. Een roman over angst en achterdocht, hoogmoed en wraak.
'Met Over de bergen bevestigt Komrij kortom zijn formaat.' - Carel Peeters in Vrij Nederland
Over de bergen 'doet denken aan de grote roman De tijgerkat van Tomasi di Lampedusa.' Doeschka Meijsing in Elsevier
Recencie(s): NBD|Biblion recensie
Een jongeman is het stadsbestaan beu en vertrekt naar een afgelegen gehucht "over de bergen" om zich daar te vestigen in een eens rijk huis dat hem en zijn broers over een aantal jaren uit een erfenis zal toevallen. Aanvankelijk brengt zijn verblijf in het huis en tussen het arme transmontaanse volk zijn leven in een warme stroom geluk, maar na geruime tijd ontpopt een aantal dierbaren zich als intriganten die hem het huis afhandig willen maken. De man blijft tenslotte eenzaam achter en verwordt tot een schuwe bergbewoner, een slachtoffer. De roman is verteld in een opvallend trage stijl die uitnodigt tot het proeven van woorden en zinnen die voornamelijk dit wonderlijke land en zijn bewoners beschrijven. Pas tegen het eind manifesteert de intrige zich in volle duidelijkheid, hoewel er reeds voortdurend onheil dreigde. Soms verwoordt de schrijver via de hoofdfiguur gedachten en waarnemingen zo genoeglijk en knus dat je denkt met een parodie of een romantisch werk van doen te hebben; dit wordt echter opgelost aan het slot, als de kille werkelijkheid toeslaat. Een qua locatie, sfeer en compositie uitzonderlijk smaakvolle roman voor een groot publiek.
(Biblion recensie, Tom Zijlstra.) (source: Bol.com)
Description:
'Met Over de bergen bevestigt Komrij kortom zijn formaat.' - Carel Peeters in Vrij Nederland
Recencie(s): NBD|Biblion recensieOver de bergen 'doet denken aan de grote roman De tijgerkat van Tomasi di Lampedusa.' Doeschka Meijsing in Elsevier
Een jongeman is het stadsbestaan beu en vertrekt naar een afgelegen gehucht "over de bergen" om zich daar te vestigen in een eens rijk huis dat hem en zijn broers over een aantal jaren uit een erfenis zal toevallen. Aanvankelijk brengt zijn verblijf in het huis en tussen het arme transmontaanse volk zijn leven in een warme stroom geluk, maar na geruime tijd ontpopt een aantal dierbaren zich als intriganten die hem het huis afhandig willen maken. De man blijft tenslotte eenzaam achter en verwordt tot een schuwe bergbewoner, een slachtoffer. De roman is verteld in een opvallend trage stijl die uitnodigt tot het proeven van woorden en zinnen die voornamelijk dit wonderlijke land en zijn bewoners beschrijven. Pas tegen het eind manifesteert de intrige zich in volle duidelijkheid, hoewel er reeds voortdurend onheil dreigde. Soms verwoordt de schrijver via de hoofdfiguur gedachten en waarnemingen zo genoeglijk en knus dat je denkt met een parodie of een romantisch werk van doen te hebben; dit wordt echter opgelost aan het slot, als de kille werkelijkheid toeslaat. Een qua locatie, sfeer en compositie uitzonderlijk smaakvolle roman voor een groot publiek.
(source: Bol.com)