Sophy’s eerste aarzelende schreden op het pad der liefde hebben haar geen geluk gebracht. Haar conclusie is dan ook dat ze haar tijd en energie beter aan haar werk kan besteden dan aan mannen – dáárvoor kan ze in ieder geval wèl warm lopen! Desondanks knaagt de gedachte dat ze nooit een eigen gezin zal hebben wel eens aan haar. Jonathan Phillips, Sophy’s ongelooflijk verstrooide edoch briljante baas, is de enige man bij wie ze zich op haar gemak voelt. Maar ja, híj is dan ook niet zo’n enge arrogante handtastelijke rokkenjager! Jons huwelijksaanzoek komt als een donderslag bij heldere hemel. Zijn verklaring is echter even simpel als overtuigend: hij wil zijn ouderloze neefje en nichtje een thuis geven, en is te vaak afwezig om dat zelf te doen. Na enig wikken en wegen stemt Sophy toe. Al snel komt ze erachter dat hun huwelijk héél anders wordt dan ze zich had voorgesteld…