Description:

De weg is een vreemd oord, dat een merkwaardige uitwerking heeft op mensen. In het verkeer ben je anoniem, lijk je onzichtbaar en wordt er, zo lijkt het, geen rekenschap gevraagd van je daden. Je waant jezelf onkwetsbaar. Tot het mis gaat natuurlijk. Tot je een boete krijgt, of nog erger, tot je een ongeluk krijgt. Ineens blijk je toch sterfelijk te zijn. Soms zelfs letterlijk. Die schijnbare onzichtbaarheid en onkwetsbaarheid leiden soms tot extreem gedrag. Remmingen vallen weg en mensen vervallen tot gedrag dat ze buiten het verkeer niet snel zullen vertonen. Neuspeuteren. Bumperkleven. Dronken rijden. Opgeheven middelvingers. Wraakzuchtig snijden. En hoeveel mensen zien eigenlijk niet scherp genoeg en zitten toch achter het stuur? Alle remmingen vallen weg. Niemand is immuun voor de invloed van het verkeer. Laat je gedachten nu eens de vrije loop. Wat zou er gebeuren als men die ongeremdheid doortrekt in het extreme? Als men die emotie de vrije loop laat? Als men toegeeft aan de neiging de weg als zijn eigendom, zijn territorium te beschouwen?