Description:

Wat moest ze beginnen met een baby van elf maanden om voor te zorgen? vroeg Elaina Mclvor zich hulpeloos af, terwijl ze Betsy in haar armen nam. Wie dacht dr. Brad Bradshaw wel dat hij was? Een soort ooievaar die het kind op haar stoep achterliet om er dan in het donker vandoor te gaan? Maar haar verbazing maakte al gauw plaats voor plezier en een wild verlangen dat de man met de ondeugende groene ogen spoedig zou terugkeren! De oververmoeide dokter kon zelf ook wel wat moederlijke aandacht gebruiken, dacht ze. Maar toen hij een verwarde Elaina in zijn armen trok, viel ze ter plekke voor hem. Het was zo’n zalig gevoel om eindelijk in iemands armen te liggen, om naar iemand te verlangen die ook naar haar verlangde. Brad streelde haar lichaam, legde haar gevoelens bloot en opende haar hart voor een verlangen dat ze zichzelf nooit eerder had toegestaan - en Elaina haalde hem binnen. Ze kuste hem hartstochtelijk en vol liefde. Brad genoot van haar omhelzing, maar hij was bang dat hij haar geen gezamenlijke toekomst kon beloven, een toekomst die ze verdiende. Kon Elaina hem bewijzen dat plezier eeuwig kon duren?