Description:

De gelijke kans Het was januari. Een zuidwester storm raasde over Het Kanaal, luid bulderend en met een kern van regenvlagen, waarvan de druppels luid neerkletterden op het oliegoed van de officieren, onderofficie- ren en maats, die door dienst aan dek waren gebonden. Het had zo hard en lang gestormd, dat het linieschip zelfs in de beschutte wateren van Spithead ongemakkelijk op zijn ankers zwaaide, licht haalde op de korte golfslag en onregelmatig aan de gespannen kabels rukte. Een van de wal gestoken boot met twee potige vrouwen aan de riemen hield op hem aan; hij danste als een notedop op de steile golfjes, dook er nu en dan met zijn neus in en een gordijn van waterdruppels stoof naar achteren. De boegroeister wist wat zij deed en hield met snelle blikken over haar schou- der de boot niet alleen op zijn koers, maar drukte hem met zijn kop in de steilste golven om kapseizen te voorkomen. Langzaam kwam hij aan stuur- boord langszij van de Justinian en toen hij de rust van het grootwant naderde, praaide de adelborst van de wacht hem.