Shappa Crane wil wraak nemen op de smeris die haar man heeft gedood, maar ze wordt verliefd op hem… · · · Shappa is niet alleen een Sioux-squaw maar ook een sexy moordwijf. Letterlijk. Dat wist haar man Cassius Crane. Helaas wordt dat snel oud nieuws voor Ron Dark, een ex-flik die, behalve met heel wat vragen over zijn partner, ook nog krijgt af te rekenen met huurmoordenaar Chet ‘Le Chef’. Chet heeft het niet alleen voor Barry White en cocktails, hij heeft ze ook niet allemaal op een rijtje. En dan is er nog ex-showman en Vegasartiest Ray Fines, die er na een akkefietje met zijn witte tijger niet meer zo fine uitziet en dringend duiten nodig heeft.
Een flitsende en filmische misdaadroman met de vertrouwde elementen van Stiletto libretto: een originele plot met onverwachte wendingen, spitse dialogen, maffe humor en onvergetelijke personages.
Recensie(s) Shappa Crane wil wraak nemen op Ron Dark, de ex-politieman die volgens haar haar echtgenoot Cassius heeft doodgeschoten. Deze Cassius was een bankoverval aan het plegen en had al een agent neergeschoten toen er van drie kanten op hem geschoten werd. De buit is in het bezit van Shappa en zij gebruikt een deel om huurmoordenaar Chet aan te trekken om Ron te doden. Deze Chet werkt echter voor een zekere Ray, die nog geld van Cassius te goed heeft en dus belooft Chet Ron met rust te laten als hij het geld van Shappa weet los te krijgen. Afijn, zo gaat het verder, de ene idiote situatie na de andere. De vergelijking met Carl Hiaasen en James Ellroy is eerder gemaakt. De auteur gebruikt veel zwarte humor, de dialogen zijn vaak absurd en een aantal personen is heerlijk plat. Maar dit kwamen we ook tegen in ‘Stiletto libretto’ en dus is de verrassing nu minder groot. Dhooge bewandelt een gevaarlijke rand: te veel absurditeiten en je neemt het verhaal niet serieus meer. Vooralsnog blijft hij recht overeind.
Description:
Shappa Crane wil wraak nemen op de smeris die haar man heeft gedood, maar ze wordt verliefd op hem…
· · · Shappa is niet alleen een Sioux-squaw maar ook een sexy moordwijf. Letterlijk. Dat wist haar man Cassius Crane. Helaas wordt dat snel oud nieuws voor Ron Dark, een ex-flik die, behalve met heel wat vragen over zijn partner, ook nog krijgt af te rekenen met huurmoordenaar Chet ‘Le Chef’. Chet heeft het niet alleen voor Barry White en cocktails, hij heeft ze ook niet allemaal op een rijtje. En dan is er nog ex-showman en Vegasartiest Ray Fines, die er na een akkefietje met zijn witte tijger niet meer zo fine uitziet en dringend duiten nodig heeft.
Een flitsende en filmische misdaadroman met de vertrouwde elementen van Stiletto libretto: een originele plot met onverwachte wendingen, spitse dialogen, maffe humor en onvergetelijke personages.
Recensie(s)
Shappa Crane wil wraak nemen op Ron Dark, de ex-politieman die volgens haar haar echtgenoot Cassius heeft doodgeschoten. Deze Cassius was een bankoverval aan het plegen en had al een agent neergeschoten toen er van drie kanten op hem geschoten werd. De buit is in het bezit van Shappa en zij gebruikt een deel om huurmoordenaar Chet aan te trekken om Ron te doden. Deze Chet werkt echter voor een zekere Ray, die nog geld van Cassius te goed heeft en dus belooft Chet Ron met rust te laten als hij het geld van Shappa weet los te krijgen. Afijn, zo gaat het verder, de ene idiote situatie na de andere. De vergelijking met Carl Hiaasen en James Ellroy is eerder gemaakt. De auteur gebruikt veel zwarte humor, de dialogen zijn vaak absurd en een aantal personen is heerlijk plat. Maar dit kwamen we ook tegen in ‘Stiletto libretto’ en dus is de verrassing nu minder groot. Dhooge bewandelt een gevaarlijke rand: te veel absurditeiten en je neemt het verhaal niet serieus meer. Vooralsnog blijft hij recht overeind.