Description:

Het jongetje wist niet dat de man op hem wachtte. Het had een eindeloos lijkende zaterdag voor zich en probeerde die volledig uit te buiten. Hij was uit de Houtstraat gekomen, was even blijven staan op de brede brug over de Amstel en toen er geen boten meer kwamen liep hij naar het Rembrandtsplein, de doos onder de arm. De doos was belangrijk. Hij had er lang en zorgvuldig op gewerkt en dit was de dag om het resultaat te toetsen. Hij was er heel zeker van dat de doos aan alle verwachtingen zou voldoen.Het eerste terras bracht niet veel op. Er zaten maar weinig mensen en ze namen niet eens de moeite om zijn doos goed te bekijken. Een man had hem zomaar een kwartje gegeven en de andere mensen wilden zich niet in hun gesprekken laten storen. Op het tweede terras ging het net zo. Hier kreeg hij twee keer een dubbeltje en daar bleef het bij.De man die daar alleen op het vierde terras zat, benaderde hij met enige schroom. Hij wist nog steeds zeker dat het een belangrijke dag was, maar ongeduldig werd hij wel. Hij dacht dat hij het misschien niet op de goede manier deed. Deze keer plantte hij zich voor de man, zodat deze niet opzij of over hem heen kon kijken en zei kort: ‘Kijkdoos zien?’'Graag,' zei de man.