Het dagboek van Hélène blijft bewaard. De kok des huizes, Andrée Bardieu, maakt er een kopie van en overhandigt het, zoals Hélène wilde, aan Jean Morawiecki. De kopie van het dagboek geeft hij aan een oom van Hélène. De oom geeft het aan een nichtje, die het op haar beurt weggeeft aan Mariëtte Job, ook een nichtje. Mariëtte beseft wat voor erfgoed ze in handen heeft en gaat op zoek naar Jean Morawiecki. Ze krijgt van hem het originele dagboek. Mariëtte schenkt het dagboek aan het Memorial of the Shoah in 2002. Antoine Sabbagh, een historicus die haar heeft aangespoord om het boek uit te geven, spreek van een 'historisch document geschreven als een roman'. De laatste regels van het dagboek, geschreven op 15 februari 1944, luiden: 'Horror! Horror! Horror!' (vrij naar een citaat uit Shakespeares Macbeth). Een niet te missen vooruitwijzing naar het lot dat Hélène te wachten stond. Recensie(s) Van 7 april 1942 t/m 15 februari 1944 houdt een Franse studente (1921-1945) Engels en Russisch aan de Sorbonne, jongste dochter van een rijke joodse zakenman, een dagboek bij. Schrijft ze eerst veel over haar leventje in Parijs en haar liefde voor Jean, door de anti-joodse maatregelen van de Duitsers, o.a. de Jodenster, avondklok, razzia's, verandert dat. Als ze na een pauze van negen maanden, waarin Jean zich voegt bij de Vrije Fransen in Spanje, in zomer 1943 verder gaat, wordt haar steeds duidelijker welk lot haar wacht. Op 6 maart 1944 wordt ze via concentratiekamp Drancy gedeporteerd naar Auschwitz waar haar ouders worden vergast. Zij komt terecht in Bergen-Belsen, waar ze begin april 1945 aan tyfus sterft. Dit dagboek dat sinds 2002 in het Shoahmonument in Parijs lag, werd in januari 2008 uitgegeven en trok direct grote aandacht. In dit goed vertaalde dagboek beschrijft een intelligente en fijngevoelige studente indrukwekkend en aangrijpend haar groeiende inzicht in het lot dat haar wacht. Met goede extra informatie. Beige omslag met foto van Duitse soldaten en foto van Helene. Met een katern met zwart-witfoto's.
Description:
Het dagboek van Hélène blijft bewaard. De kok des huizes, Andrée Bardieu, maakt er een kopie van en overhandigt het, zoals Hélène wilde, aan Jean Morawiecki. De kopie van het dagboek geeft hij aan een oom van Hélène. De oom geeft het aan een nichtje, die het op haar beurt weggeeft aan Mariëtte Job, ook een nichtje. Mariëtte beseft wat voor erfgoed ze in handen heeft en gaat op zoek naar Jean Morawiecki. Ze krijgt van hem het originele dagboek. Mariëtte schenkt het dagboek aan het Memorial of the Shoah in 2002. Antoine Sabbagh, een historicus die haar heeft aangespoord om het boek uit te geven, spreek van een 'historisch document geschreven als een roman'. De laatste regels van het dagboek, geschreven op 15 februari 1944, luiden: 'Horror! Horror! Horror!' (vrij naar een citaat uit Shakespeares Macbeth). Een niet te missen vooruitwijzing naar het lot dat Hélène te wachten stond. Recensie(s) Van 7 april 1942 t/m 15 februari 1944 houdt een Franse studente (1921-1945) Engels en Russisch aan de Sorbonne, jongste dochter van een rijke joodse zakenman, een dagboek bij. Schrijft ze eerst veel over haar leventje in Parijs en haar liefde voor Jean, door de anti-joodse maatregelen van de Duitsers, o.a. de Jodenster, avondklok, razzia's, verandert dat. Als ze na een pauze van negen maanden, waarin Jean zich voegt bij de Vrije Fransen in Spanje, in zomer 1943 verder gaat, wordt haar steeds duidelijker welk lot haar wacht. Op 6 maart 1944 wordt ze via concentratiekamp Drancy gedeporteerd naar Auschwitz waar haar ouders worden vergast. Zij komt terecht in Bergen-Belsen, waar ze begin april 1945 aan tyfus sterft. Dit dagboek dat sinds 2002 in het Shoahmonument in Parijs lag, werd in januari 2008 uitgegeven en trok direct grote aandacht. In dit goed vertaalde dagboek beschrijft een intelligente en fijngevoelige studente indrukwekkend en aangrijpend haar groeiende inzicht in het lot dat haar wacht. Met goede extra informatie. Beige omslag met foto van Duitse soldaten en foto van Helene. Met een katern met zwart-witfoto's.