Hans Achterhuis (1942) studeerde filosofie en theologie in Utrecht en Straatsburg, waar hij promoveerde bij Roger Mehl. Hij publiceerde Camus, de moed om mens te zijn (1969). De uitgestelde revolutie (1973) en Filosofen van de derde wereld (1975). Van zijn hand verschenen zeer veel artikelen en kritieken in tal van bladen, o.a. in de welzijnssfeer. Hans Achterhuis is als filosoof verbonden aan de universiteit van Amsterdam. Hij doceert daar vooral filosofie aan andragogen. In 1984 verscheen van hem Arbeid, een eigenaardig medicijn, in 1988 Het rijk van de schaarste.
Nog niet zo lang geleden was het normaal dat iemand die in de problemen geraakt was, steun en troost kon vinden bij familieleden, vrienden, of buren. De laatste jaren hebben een ontwikkeling te zien gegeven waarbij in toenemende mate deze "hulpverlening" in handen van beroepskrachten is gelegd. Het is niet overdreven te stellen dat er een markt is ontstaan waar aan welzijn en geluk geld verdiend wordt.
In dit boek laat Hans Achterhuis zien wat de consequenties daarvan zijn. Degenen die welzijn en geluk verkopen, zullen steeds nieuwe behoeften willen scheppen. Marketingonderzoek in deze sector is daar al volop gericht. Het grote voorbeeld is de gezondheidszorg. Is deze niet spectaculair gegroeid, zodat geen mens er meer aan ontsnapt? Medische verzorging is vóór de wieg tot aan het graf is volkomen vanzelfsprekend geworden en door iedereen aanvaard. In zijn Grenzen aan de geneeskunde heeft Ivan Illich overtuigend aangetoond dat dit allerminst tot heil van de mensheid is geschied. Hij anlyseert talloze rapporten, nota's, studies, boeken. Ook al erkennen deze vaak het falen van hulpverlening, de tendens is steeds: méér hulp, nooit: géén hulp!
Deze voortdurende uitbreiding van de welzijnszorg maakt, zo zegt Achterhuis, individuen tot willoze slaven, "objecten van zorg". Ieder probleem moet voor hen opgelost worden. Niets kunnen ze meer zelf. Een nieuwe vorm van de totalitaire staat dreigt hiervan het gevolg te worden. Gelukkig schetst dit boek alternatieven die hier een tegenwicht aan kunnen bieden.
Description:
Hans Achterhuis (1942) studeerde filosofie en theologie in Utrecht en Straatsburg, waar hij promoveerde bij Roger Mehl. Hij publiceerde Camus, de moed om mens te zijn (1969). De uitgestelde revolutie (1973) en Filosofen van de derde wereld (1975). Van zijn hand verschenen zeer veel artikelen en kritieken in tal van bladen, o.a. in de welzijnssfeer. Hans Achterhuis is als filosoof verbonden aan de universiteit van Amsterdam. Hij doceert daar vooral filosofie aan andragogen. In 1984 verscheen van hem Arbeid, een eigenaardig medicijn, in 1988 Het rijk van de schaarste.
Nog niet zo lang geleden was het normaal dat iemand die in de problemen geraakt was, steun en troost kon vinden bij familieleden, vrienden, of buren. De laatste jaren hebben een ontwikkeling te zien gegeven waarbij in toenemende mate deze "hulpverlening" in handen van beroepskrachten is gelegd. Het is niet overdreven te stellen dat er een markt is ontstaan waar aan welzijn en geluk geld verdiend wordt.
In dit boek laat Hans Achterhuis zien wat de consequenties daarvan zijn. Degenen die welzijn en geluk verkopen, zullen steeds nieuwe behoeften willen scheppen. Marketingonderzoek in deze sector is daar al volop gericht. Het grote voorbeeld is de gezondheidszorg. Is deze niet spectaculair gegroeid, zodat geen mens er meer aan ontsnapt? Medische verzorging is vóór de wieg tot aan het graf is volkomen vanzelfsprekend geworden en door iedereen aanvaard. In zijn Grenzen aan de geneeskunde heeft Ivan Illich overtuigend aangetoond dat dit allerminst tot heil van de mensheid is geschied. Hij anlyseert talloze rapporten, nota's, studies, boeken. Ook al erkennen deze vaak het falen van hulpverlening, de tendens is steeds: méér hulp, nooit: géén hulp!
Deze voortdurende uitbreiding van de welzijnszorg maakt, zo zegt Achterhuis, individuen tot willoze slaven, "objecten van zorg". Ieder probleem moet voor hen opgelost worden. Niets kunnen ze meer zelf. Een nieuwe vorm van de totalitaire staat dreigt hiervan het gevolg te worden. Gelukkig schetst dit boek alternatieven die hier een tegenwicht aan kunnen bieden.