Eerlijk gezegd vertrouw ik mijn herinneringen niet meer zo. Ik verzin al die verhalen zelf Ik doe dat omdat ik bang ben. Ik vrees dat mijn geheugen me smadelijk in de steek zal laten. Ik doe het. Ik verzin

zulke verhalen bij wijze van zelfverdediging. En ik geloof dat het het lot van een balling is dat zijn geheugen hem steeds meer in de steek laat. Maar of

ik mijn herinneringen vertrouw of niet, het verha 1

;ri Gasern de Verteller schoot me op dat moment te
]li

innen. Het is het verhaal van de mail w' ns hoofd
m te

hem als het erop aankwam aan zijn lot overliet.
Hij ging altijd op een verhoging staan en de mensen
dromden om hein heen om naar zijn magische

woordén-té -fu-isteren.
Op een avond toen hij wilde vertellen en weer alle
dorpelingen om zich heen had, stokte hij ineens

midden in het verhaal.

Fragment uit De reis van de legeflessen

Recencie(s) NBD|Biblion recensie

Eerste roman van de uit Iran afkomstige Abdolah (1954) die met zijn debuut, de verhalenbundel 'De adelaars' het Gouden Ezelsoor 1993 won. Bolfazl is een balling uit Iran. Toen hij met zijn familie voet op de vochtige grond van Nederland zette, kon hij geen woord Nederlands praten. Hij kreeg een hoekwoning in een buitenwijk van Zwolle aangeboden. Bolfazl heeft vast besloten een nieuw bestaan in Nederland op te bouwen. Zijn relatie met René, een buurman, roept herinneringen op aan zijn leven in Iran. Naarmate het verhaal vordert en zijn fascinatie voor de Nederlandse cultuur groeit, worden zijn herinneringen sterker. De afloop van het verhaal is fataal. René heeft zelfmoord gepleegd. Bolfazl begint aan zijn tweede zoektocht. Abdolah is er weer in geslaagd met zijn fantasierijke gedachten de lezer heen en weer te laten reizen. Hij wil alle hoeken van de vlucht vastleggen, motieven en gevolgen. Kleine druk.<br/>(Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)