De specialist schraapte zijn keel om aandacht te krijgen. 'Zoals ik al tegen mevrouw heb gezegd, kunnen we het hier niet bij laten zitten. Zeker niet na wat u over de rib heeft verteld.'
Mirella hoorde hoe Ruben begon te snuiven. Kort daarop vloog hij op de dokter af en bleef hij dreigend voor hem staan, op slechts een neuslengte afstand. 'Dat kunt u niet maken! We kunnen er niks aan doen! Het gebeurt elke keer zomaar!' schreeuwde hij.
-----
Dik door verwaarlozing
Ontvoerd door zijn moeder
Margreeth Lammerts van Bueren
Cecil liep de aangegeven richting in. Tobias haalde inmiddels gierend adem. Ze zag mensen naar hen kijken. Bezorgde blikken en blikken vol medeleven. Wat had ze er aan? Niemand vroeg haar wat er aan de hand was.
Description: