Recensie(s)

Van mei 1980 tot juni 1981 voerde de Indiase goeroe Nisargadatta Maharaj (in 1982 overleden aan kanker) een aantal gesprekken ('higher talks') met discipelen en belangstellende bezoekers. Hij onderwees sinds de jaren dertig de klassieke Advaita Vedanta-leer, na 1970 aangepast aan een toenemende stroom van Westerse leerlingen en hun 'andere' problematiek. Kern is de illusie van het autonome, onafhankelijke, zichzelf speciaal makende 'ik'-besef dat verbonden is met een voedsellichaam. De mens kan echter toeschouwer worden van zichzelf als eeuwig bestaand, los van de factor tijd, los van behoefte. "Sla jezelf gade, het bewustzijn is verzot op zelfliefde." De gesprekken zijn uiterst kort, de vragen meestal bedroevend saai, de antwoorden vaak paradoxaal en zich herhalend. De auteur kan het hebben over het Nirwana, waar "niets ook maar enigszins zinvol is". Waarom zou iemand daarnaar willen verlangen? Hij noemt Rajneesh een grote wijze. De goeroe zien en horen is duidelijk meer dan hem lezen. Met een nuttige verklarende Marathi-woordenlijst achterin. Onbeletterd omslag met een onscherpe kleurenfoto van de goeroe.
(Biblion recensie, Peter den Haring.)

(source: Bol.com)