Deze roman, boeiend en aangrijpend, is een aanklacht tegen de waanzin van de rassenhaat en de methoden van het Nationaal-socialisme. 

 Deze roman gaat over de vluchtelingen die na 1933 uit Duitsland weg moesten en, zonder papieren, opgejaagd door de politie, van het ene land naar het andere geschoven, een nieuw vaderland zoeken. Josef Steiner, een vervolgde politicus, probeert zijn noodlot als avontuur te ondergaan; hem lukt het met de papieren van een overledene voorlopig weer een redelijk normale bestaan te hebben. Ludwig Kern, de zoon van een fabrikant, die zijn familie kwijt is geraakt, is verloren te midden van emigranten en wordt door het noodlot achtervolgd tot hij de eens zo rijke studente Ruth Holland ontmoet. Deze twee jonge mensen raken sterk aan elkaar gehecht. Samen komen ze in Parijs terecht, daar ontmoeten ze andere vluchtelingen waar onder ook Steiner. Dan krijgt Steiner krijgt bericht dat zijn vrouw op sterven ligt en onmiddellijk gaat hij op weg om haar nog een keer te zien. Hij wordt gearresteerd maar weet toch nog te bereiken dat hij zijn vrouw kan zien. Intussen hebben Ruth en Kern eindelijk eens geluk. Ze weten paspoorten en tickets voor Mexico te bemachtigen. Op de Champs-Elysées nemen ze afscheid van Europa