De Deidre-trilogie verhaalt van de jeugd en de rijping van een door de godin Chablasz gedreven jonge vrouw die talrijke beproevingen en successen moet doorstaan om het inzicht in zichzelf te verwerven dat zij in staat zou zijn de wil van de godin te volvoeren. De trilogie, feitelijk een metafoor voor de spirituele ontwikkeling van de mens, is beslist Wim Gijsens beroemdste en meest lovend beoordeelde werk. 

Recensie(s) 

NBD|Biblion recensie 

Dit is het tweede deel van de Deirdre-trilogie van deze - inmiddels overleden - Nederlandse auteur (1933-1990). Het boek staat niet op zichzelf; het is noodzakelijk eerst "Keerkringen" gelezen te hebben en daarna het complementerende deel, "Lure". De hoofdrolspeelster, de tovenares Deirdre, moet het opnemen tegen een groep zwarte tovenaressen uit Lure die de wereld in hun macht wil krijgen. Volgens de profetie van de godin is zij de Gezondene, de enige die de wereld kan redden, maar Deirdre twijfelt daar sterk aan. De stijl is gedetailleerd, beschrijvend en zeer beeldend. Met name de hoofdpersoon wordt psychologisch uitgediept. Het boek bevat expliciete seksscènes. Het boek is eerder in 1985 verschenen en is nu - evenals de beide andere delen van de trilogie (zie a.i.'s deze week) - in een goedkope heruitgave gepubliceerd. Deze serie behoort tot het beste dat de Nederlandse fantasy heeft voortgebracht en is een aanrader voor de liefhebbers van Ursula Le Guin, R.A. MacAvoy en Sheri Tepper. Pocketeditie; kleine druk. (Biblion recensie, René van Rossenberg.)