Een meisje van zestien weet niet wat ze aan moet trekken voor de crematie van haar vader. Een meisje van elf raakt haar pony kwijt. Een meisje van acht moet vieze dingen eten. Een meisje van vierentwintig kleedt zich uit voor een oudere man in een hotelkamer, omdat ze wil beginnen met leven.
In Grote acht volgen we in korte hoofdstukken een meisje dat door verschillende vormen van tirannie is getekend. Heden en verleden overlappen elkaar voortdurend. Hard, confronterend, maar soms ook opmerkelijk humoristisch. Grote acht is een roman die nog lang in het hoofd van de lezer zal nadreunen.

Recencie(s):

In haar romandebuut laat de dichteres (1974) in fragmentarisch en niet-chronologisch proza de lezer meevoelen met een meisje dat lijdt onder de tirannie van haar vader, bij wie ze de weekenden doorbrengt sinds de scheiding van haar ouders. De hoofdstukken hebben titels als 'twaalf' en 'negen', die verwijzen naar de leeftijd van de hoofdpersoon. De schrijfster weet treffend te schrijven over de gevoelens van het meisje, bijvoorbeeld als ze elf is en haar pony verkocht wordt, als ze zestien is en zich geen houding weet te geven op de begrafenis van haar vader of als ze beschimmeld voedsel moet eten omdat dat goed is voor de weerstand. Ze vindt haar vader een vieze, oude man die bovendien niet van haar af kan blijven. Ze schaamt zich ook voor hem, maar tegelijkertijd worstelt ze met een loyaliteitsconflict en blijft ze hem bijvoorbeeld bezoeken in het verzorgingstehuis waar hij terechtkomt. De auteur maakt goed invoelbaar hoe dit conflict werkt. Haar taal is poëtisch en sommige pagina's doen aan die van een dichtbundel denken. Maar dat maakt de roman ook een beetje halfslachtig.
J.A.M. van den Broek
(source: Bol.com)