In de voorafgaande delen ervaren Ellen en haar vrienden hoe oorlog eruitziet, als hun eigen land bezet wordt door een vreemde mogendheid. Hoe het voelt om zonder ouders te leven en niet in een huis te kunnen wonen, en hoe je met een bezetter om moet gaan.
De groep bivakkeert in de Hel, een afgelegen plaats die tot dan toe niet door de bezetter ontdekt is. Van daaruit vervolgen ze hun guerilla. Soms met succes.
Soms tevergeefs.

Recencie(s)

Vierde, ook zelfstandig te lezen, deel van de nog niet voltooide zesdelige serie oorlogsboeken spelend in het hedendaags Australie. De Australische auteur is erin geslaagd om het gegeven levensecht en inlevend te verwoorden. Dit geldt voor de beschrijving van de Australische tiener-infiltranten, de beschreven acties en locaties, en de beschrijving van de angst en de spanning bij de verhaalfiguren die e.e.a. met zich meebrengt. Het accent in het verhaal ligt op de minutieus beschreven verkenningstochten en de reflectie daarop van de verhaalfiguren. Het onrecht over de bezetting en de anonimiteit van de vijand rechtvaardigt de gepleegde oorlogshandelingen en levert een spannende jeugdroman op. De hoofdstukken zijn zo afgesloten dat ze uitnodigen tot verder lezen. De monologue interieur laat een gezonde afweging zien tussen oorlogsinvestering en vrijheidsdoel. De eerdere delen waren 'Morgen toen de oorlog begon', 'Het holst van de nacht' en 'Een kille dageraad'*.