De naamloze verteller van Het plan voor volledige werkgelegenheid is een van de vele chauffeurs die al jaren rondrijden in bestelbusjes. Samen vormen de busjes een ware vloot op de wegen. De zogenaamde ‘Univans’ rijden elke dag van punt A naar B, naar C en weer terug naar A. De route van de
Univans lijkt vanzelfsprekend. Alleen nieuwkomers stellen vragen. Enkel daardoor kan aan het licht komen dat de busjes niets anders vervoeren dan… onderdelen van die busjes zelf. Het is dus niet de bedoeling, zoals werknemer George doet, er stiekem taarten in te
vervoeren in roze en witte dozen! Zal het inspectieteam een oogje toeknijpen? Enfin, als de busjes maar blijven rijden.

## Recensie(s)


Een naamloze verteller behandelt de ondergang van een soort idealistisch transportbedrijf, ooit in het leven geroepen als werkgelegenheidsplan. Hij werkt er al jaren, en het leven is er goed: prima arbeidsvoorwaarden, niet al te zwaar werk en mooie bestelwagens. Bovendien is ontslag vrijwel onmogelijk. Gaandeweg wordt duidelijk dat het doel van het transportbedrijf is om de auto's op de weg te houden, en dat in grote aantallen. De lading die vervoerd wordt, bestaat uit reserveonderdelen voor de Uni-Vans. Binnen het bedrijf ontstaat een conflict: sommigen hollen het systeem uit door eerder naar huis te gaan, en een aantal hardliners is daar tegen. Het conflict leidt tot een langdurige staking. Na oplossing van het conflict wordt het bedrijf opgeheven: de files bleken tijdens de staking opgelost te zijn. Prachtige, droogkomische parabel over de leegte van het werken door een voormalig buschauffeur, die hiermee zijn vierde roman aflevert. Prima vertaald. Vrij kleine druk.

Drs. G. van Aken
(source: Bol.com)