In HET EVANGELIE VOLGENS JEZUS CHRISTUS geeft Saramago zijn eigen versie
van het Nieuwe Testament. Voor hem is Jezus Christus een volledig
menselijk wezen, en derhalve ook begiftigd met seksualiteit. Zijn
partner is Maria Magdalena, die in het boek uitgroeit tot een uiterst
vitale vrouw, vol kracht en wijsheid. Ook de verhouding tussen God en de
Duivel komt bij Saramago in een verrassend nieuw licht te staan.
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
De R.K.-kerk heeft geen Inquisitie meer, anders was het slecht afgelopen
met Saramago (1929), de Portugese schrijver van dit eigentijdse
anti-evangelie. Hij verslaat het leven van Jezus Christus als dat van
een zoon die rebelleert tegen een verwaten en willekeurige God de Vader.
Maar al is Saramago niet in de positie van een Rushdie, Portugal stond
niettemin op z'n kop toen dit boek uitkwam. Schokkend is behalve de
persoonlijke, niet door geloof gestuurde, sarcastische interpretatie van
het Nieuwe Testament vooral de vermenselijking van hoofdpersonen als
Jezus, zijn vriendin Maria Magdalena, Jozef, Maria, met hun
eigenaardigheden en behoeften die besmuikt maken omdat wij hen altijd in
een sfeer van heiligheid hebben gewaand. Aardig is dat door de
schrijver bij sommige delen uit het Testament verrassend kort, bij
andere - de kindermoord - juist lang wordt stilgestaan. Zijn realisme is
doorspekt met veel wondermooie zinsneden die hun kracht ook ontlenen
aan de verrassende positie van de romanstof ten opzichte van voor
iedereen overbekend, gewijd cultuurgoed. Het Nederlands van de vertaling
is zeer overtuigend en bruist. De schrijver kreeg in 1998 de Nobelprijs
voor literatuur.
Description:
Recensie(s)
NBD|Biblion recensieDe R.K.-kerk heeft geen Inquisitie meer, anders was het slecht afgelopen met Saramago (1929), de Portugese schrijver van dit eigentijdse anti-evangelie. Hij verslaat het leven van Jezus Christus als dat van een zoon die rebelleert tegen een verwaten en willekeurige God de Vader. Maar al is Saramago niet in de positie van een Rushdie, Portugal stond niettemin op z'n kop toen dit boek uitkwam. Schokkend is behalve de persoonlijke, niet door geloof gestuurde, sarcastische interpretatie van het Nieuwe Testament vooral de vermenselijking van hoofdpersonen als Jezus, zijn vriendin Maria Magdalena, Jozef, Maria, met hun eigenaardigheden en behoeften die besmuikt maken omdat wij hen altijd in een sfeer van heiligheid hebben gewaand. Aardig is dat door de schrijver bij sommige delen uit het Testament verrassend kort, bij andere - de kindermoord - juist lang wordt stilgestaan. Zijn realisme is doorspekt met veel wondermooie zinsneden die hun kracht ook ontlenen aan de verrassende positie van de romanstof ten opzichte van voor iedereen overbekend, gewijd cultuurgoed. Het Nederlands van de vertaling is zeer overtuigend en bruist. De schrijver kreeg in 1998 de Nobelprijs voor literatuur.