Een Amsterdamse nacht met donder en bliksem. Een bankier sterft in een gevelpand. De oude reumatische commissaris vliegt weer terug van vakantie. Adjudant Grijpstra spoelt weg van een camping. Brigadier De Gier is beslommerd buiten de stad. Rechercheur Cardozo baadt pootje. Gezamenlijk weer in het gareel wordt aan een onderzoek begonnen. Twee kogels in één hoofd. Vuurde de zelfmoordenaar opnieuw?
Het uitrafelen van de verwarring raakt verstrikt in een warnet van hoge-heren-belang, waarin autoriteiten en verdachten eensgezind de opsporing belemmeren.
De commissaris, buitenspel gezet, verschanst zich in zijn huiselijk fort, terwijl zijn medewerkers geheel naar eigen inzicht het kwade belagen. De gewelddadigheid neemt ongebreideld toe en komt zichzelf tegen. Grijpstra, cynisch en vergramd, bereddert, terwijl de commissaris en De Gier worstelen met hun eigen schaduw.
Bloedend en gekneusd strompelen de overwinnaars de arena uit, De Gier ver weg, nagezwaaid door zijn collega's
De hypothese van de commissaris dat als goed en slecht gelijk in kracht zijn, het goede zal winnen, wordt, zij het maar net, uiteindelijk bewezen