Wie aan Auschwitz denkt, denkt niet aan vakantie. Voor Dore van Duivenbode is dat anders. Vanaf haar prille jeugd reist ze met haar Poolse moeder in een knalroze touringcar vanuit Rotterdam naar het familiehuis bij Auschwitz (Oświęcim). Pas later wordt Dore zich bewust van de geschiedenis die aan de plaats kleeft. Wanneer haar moeder overlijdt, moet Dore het door everzwijnen en steenmarters geteisterde familiehuis verkopen. Voordat ze definitief afscheid neemt, doet ze wat ze al heel lang van plan was: de bewoners van Auschwitz vragen hoe ze met het verleden leven. Het levert bijzondere verhalen op. Inclusief het verhaal van haar moeder, haar grootmoeder en dat van haarzelf.
**Recensie(s)**
Het Poolse Oswiecim of beter bekend als Auschwitz is een bizarre plek om een huis te bezitten. Dit overkwam Dore van Duivenbode (1985), die van haar Poolse moeder een huis in deze plaats erfde. Haar moeder kwam uit Auschwitz, waar haar ouders na de oorlog naar toe waren verhuisd. Zijzelf emigreerde naar Nederland en stichtte een gezin in Rotterdam. Dore en haar broertje gingen elk jaar met hun moeder in een rose touringcar naar Polen. Ze vertelt over haar Poolse familiegeschiedenis met de nadruk op haar eigen (vakantie)belevenissen, die van haar moeder en die van haar grootmoeder (in het Pools 'babcia'). De Tweede Wereldoorlog is nooit ver weg in Auschwitz, waar het grootste concentratiekamp van de nazi's nu een museum wordt genoemd. Dit museum is een belangrijke werkgever voor deze stad. Wat een grote plaats inneemt in het boek, is de omgang met de oorlogsgeschiedenis van de huidige bewoners van Oswiecim/Auschwitz. Het verhaal is indringend, maar jammer genoeg erg van de hak op de tak. Maar een originele geschiedenis is het wel. Met een korte bronnenlijst.Dr. J. Kroes (source: Bol.com)
Description:
Wie aan Auschwitz denkt, denkt niet aan vakantie.
Voor Dore van Duivenbode is dat anders. Vanaf haar prille jeugd reist ze met haar Poolse moeder in een knalroze touringcar vanuit Rotterdam naar het familiehuis bij Auschwitz (Oświęcim). Pas later wordt Dore zich bewust van de geschiedenis die aan de plaats kleeft.
Wanneer haar moeder overlijdt, moet Dore het door everzwijnen en steenmarters geteisterde familiehuis verkopen. Voordat ze definitief afscheid neemt, doet ze wat ze al heel lang van plan was: de bewoners van Auschwitz vragen hoe ze met het verleden leven. Het levert bijzondere verhalen op. Inclusief het verhaal van haar moeder, haar grootmoeder en dat van haarzelf.
**Recensie(s)**
Het Poolse Oswiecim of beter bekend als Auschwitz is een bizarre plek om een huis te bezitten. Dit overkwam Dore van Duivenbode (1985), die van haar Poolse moeder een huis in deze plaats erfde. Haar moeder kwam uit Auschwitz, waar haar ouders na de oorlog naar toe waren verhuisd. Zijzelf emigreerde naar Nederland en stichtte een gezin in Rotterdam. Dore en haar broertje gingen elk jaar met hun moeder in een rose touringcar naar Polen. Ze vertelt over haar Poolse familiegeschiedenis met de nadruk op haar eigen (vakantie)belevenissen, die van haar moeder en die van haar grootmoeder (in het Pools 'babcia'). De Tweede Wereldoorlog is nooit ver weg in Auschwitz, waar het grootste concentratiekamp van de nazi's nu een museum wordt genoemd. Dit museum is een belangrijke werkgever voor deze stad. Wat een grote plaats inneemt in het boek, is de omgang met de oorlogsgeschiedenis van de huidige bewoners van Oswiecim/Auschwitz. Het verhaal is indringend, maar jammer genoeg erg van de hak op de tak. Maar een originele geschiedenis is het wel. Met een korte bronnenlijst.Dr. J. Kroes
(source: Bol.com)