Françoise Sagan. pseudoniem
van Françoise Quoirez (geboren 21 juni 1935 te Cajarc) maakte op 18-jarige
leeftijd haar debuut met de roman Bonjour Tristesse (1954), die groot opzien
baarde. Binnen enkele maanden tijds werd zij een van 's werelds meest gelezen
auteurs.
Hierna schreef zij vele romans, verhalen en toneelstukken, waarin zij o.a. de
vrouwelijke gevoelens, het trieste cynisme, de amoraliteit van haar personen, wier
bestaan zich afspeelt binnen de kleine wereld van een decadente bourgeoisie op
intelligente wijze analyseert.
Deze nieuwe verhalenbundel van Françoise Sagan telt dertien verhalen, die zich
op uiteenlopende plaatsen afspelen: het Wenen uit de tijd van het fin de siècle,
een pleintje in Parijs in de jaren zeventig, het Franse platteland in
oorlogstijd, het casino.
Op speelse, subtiele wijze laat Françoise Sagan vol ironie en met onnavolgbare
charme zien dat alle personages met dezelfde problemen worstelen: eenzaamheid
en - als remedie hiertegen - liefde. De figuren van Sagan zijn vaak kwetsbaar, ogenschijnlijk
gelukkig en benijdenswaardig, maar blijken bij nadere beschouwing blauwe
plekken op hun ziel te hebben. Indringend en tegelijk afstandelijk weet Françoise
Sagan de lezer keer op keer te boeien en opnieuw het bewijs te leveren dat ze
naast de roman- en toneelvorm ook het genre korte verhalen tot in de toppen van
haar vingers beheerst.
Description:
Hierna schreef zij vele romans, verhalen en toneelstukken, waarin zij o.a. de vrouwelijke gevoelens, het trieste cynisme, de amoraliteit van haar personen, wier bestaan zich afspeelt binnen de kleine wereld van een decadente bourgeoisie op intelligente wijze analyseert.
Deze nieuwe verhalenbundel van Françoise Sagan telt dertien verhalen, die zich op uiteenlopende plaatsen afspelen: het Wenen uit de tijd van het fin de siècle, een pleintje in Parijs in de jaren zeventig, het Franse platteland in oorlogstijd, het casino.
Op speelse, subtiele wijze laat Françoise Sagan vol ironie en met onnavolgbare charme zien dat alle personages met dezelfde problemen worstelen: eenzaamheid en - als remedie hiertegen - liefde. De figuren van Sagan zijn vaak kwetsbaar, ogenschijnlijk gelukkig en benijdenswaardig, maar blijken bij nadere beschouwing blauwe plekken op hun ziel te hebben. Indringend en tegelijk afstandelijk weet Françoise Sagan de lezer keer op keer te boeien en opnieuw het bewijs te leveren dat ze naast de roman- en toneelvorm ook het genre korte verhalen tot in de toppen van haar vingers beheerst.