Niemand is schuldig tot het tegendeel bewezen is. Het is een van de uitgangspunten van een zorgvuldige rechtsgang. Maar in gevoelige zaken kan tendentieuze, niet-feitelijke informatie via pers en justitie een goede rechtsgang nadelig beïnvloeden. In oktober 2001 wordt de Maastrichtse rechter Fokke Fernhout verdacht van kindermisbruik en het in bezit hebben van kinderporno. Media en justitie treden alle wetten met voeten, laten zich door emoties meeslepen en schuwen vervolgens geen middel om het gelijk aan hun kant te krijgen.
Rosalie Sprooten dook in de archieven, raadpleegde betrokkenen en reconstrueerde deze zaak, die exemplarisch is voor vele vergelijkbare zaken.

Recencie(s)

In dit boek behandelt schrijfster en publiciste Rosalie Sprooten haar zoektocht naar de (werkelijke) gebeurtenissen rond een rechter uit Limburg die eind 2001 (al dan niet terecht) in staat van beschuldiging werd gesteld van kindermisbruik c.q. het bezit van kinderporno. Op grond van het bijwonen van (bijna) alle openbare rechtszittingen, uitgebreid dossieronderzoek en vele gesprekken met betrokkenen (die lang niet allemaal in het boek vermeld wilden worden) reconstrueert zij de verdere gang van zaken, waarbij vooral ook de rol van de media kritisch onder de loep genomen wordt. In het boek zijn de nodige citaten opgenomen uit faxen van de behandelend advocaat, uit processen-verbaal van politie en justitie, uit interviews met c.q. verklaring van de rechter zelf, uit opgenomen telefoongesprekken en uit correspondentie met enkele nauw betrokken kranten en journalisten. Zeker deze opsommingen van vaak niet met elkaar te verenigen feitelijkheden roepen de nodige vragen op en maken dit een zeer intrigerend en goed leesbaar boek. Aan het slot is een chronologisch overzicht opgenomen van de belangrijkste gebeurtenissen.
Mr. L.P. Willigenburg
(source: Bol.com)