In de roman EEN FAUN MET KILLE HORENTJES beschrijft Hugo Raes de sluimerende oorlog tussen de geslachten. Parallel daaraan loopt de strijd van de jonge leraar en vrijgezel Michael Houtdrager tegen de desintegrerende krachten van de maatschappij en politiek bestel dat gericht os op handhaving van de middelmaat. Michael Houtdrager bevindt zich op de grens van jeugd en ouder worden; tussen vrijheid en slavernij aan het onderwijs- en levensgareel. In een snelle achter een schakeling van fel levende, in hun heftigheid vaak middeleeuws aandoende taferelen beschrijft Hugo Raes de wederwaardigheden van zijn romanheld. De faun, 'de berichtgever, de sprookjesspreker, mijn heraut', is de verbindende figuur tussen de tientallen telkens botsende menselijke wezens die vechten om een stukje vrijheid. Een verkilde bosgod is deze faun, de boosaardige satiricus van maatschappelijke en erotische toestanden; een god die veel van zijn spontane levenslust verloren heeft zien gaan in het alles vermalende wiel van de tijd, maar die zich nu weet te handhaven met spotzucht en een gepantserd hart
Recensie(s)
Na 33 jaar is dit inmiddels de elfde druk van de klassieker 'Een faun met kille horentjes'. De Vlaamse schrijver (1929) vond een nieuwe uitgeverij, het boek een nieuw omslag. Het boek hield hetzelfde geluid. Bij herlezing valt vooral op hoe weinig dit boek is verouderd. Dat komt deels door de structuur (85 korte, leesbare en 'snelle' hoofdstukken van ongeveer drie pagina's), deels door de toon (toen modern opstandig, nu goed leesbaar en op een enkel detail na niet gedateerd). Het onderwerp: de jonge leraar Michael Houtdrager leert de wereld kennen. Dat levert een rondreis op, waarvan onbevangen enkele zaken in de schijnwerper worden gezet: het tranendal dat school heet, de oorlog, abortus, seksualiteit. Voeg daarbij plaats en tijd (België jaren zestig) en dat moet wel enig vuurwerk opleveren. Net als in Raes' debuut 'De vadsige koningen' (niet zo lang geleden ook herdrukt *) blijkt dat Raes zijn Joyce goed heeft gelezen. Een hard en cynisch boek? Alleen voor de oppervlakkige lezer. En die faun? 'In een half ingestort torentje zat een vreemde faun met kille horentjes.' Kleine, maar ruim gezette druk. Eerder verscheen ook een bundeling van de 'Verhalen' van Raes **. (Biblion recensie, Jos Damen)
Description:
In de roman EEN FAUN MET KILLE HORENTJES beschrijft Hugo Raes de sluimerende oorlog tussen de geslachten. Parallel daaraan loopt de strijd van de jonge leraar en vrijgezel Michael Houtdrager tegen de desintegrerende krachten van de maatschappij en politiek bestel dat gericht os op handhaving van de middelmaat. Michael Houtdrager bevindt zich op de grens van jeugd en ouder worden; tussen vrijheid en slavernij aan het onderwijs- en levensgareel. In een snelle achter een schakeling van fel levende, in hun heftigheid vaak middeleeuws aandoende taferelen beschrijft Hugo Raes de wederwaardigheden van zijn romanheld. De faun, 'de berichtgever, de sprookjesspreker, mijn heraut', is de verbindende figuur tussen de tientallen telkens botsende menselijke wezens die vechten om een stukje vrijheid. Een verkilde bosgod is deze faun, de boosaardige satiricus van maatschappelijke en erotische toestanden; een god die veel van zijn spontane levenslust verloren heeft zien gaan in het alles vermalende wiel van de tijd, maar die zich nu weet te handhaven met spotzucht en een gepantserd hart
Recensie(s)
Na 33 jaar is dit inmiddels de elfde druk van de klassieker 'Een faun met kille horentjes'. De Vlaamse schrijver (1929) vond een nieuwe uitgeverij, het boek een nieuw omslag. Het boek hield hetzelfde geluid. Bij herlezing valt vooral op hoe weinig dit boek is verouderd. Dat komt deels door de structuur (85 korte, leesbare en 'snelle' hoofdstukken van ongeveer drie pagina's), deels door de toon (toen modern opstandig, nu goed leesbaar en op een enkel detail na niet gedateerd). Het onderwerp: de jonge leraar Michael Houtdrager leert de wereld kennen. Dat levert een rondreis op, waarvan onbevangen enkele zaken in de schijnwerper worden gezet: het tranendal dat school heet, de oorlog, abortus, seksualiteit. Voeg daarbij plaats en tijd (België jaren zestig) en dat moet wel enig vuurwerk opleveren. Net als in Raes' debuut 'De vadsige koningen' (niet zo lang geleden ook herdrukt *) blijkt dat Raes zijn Joyce goed heeft gelezen. Een hard en cynisch boek? Alleen voor de oppervlakkige lezer. En die faun? 'In een half ingestort torentje zat een vreemde faun met kille horentjes.' Kleine, maar ruim gezette druk. Eerder verscheen ook een bundeling van de 'Verhalen' van Raes **.
(Biblion recensie, Jos Damen)
(source: Bol.com)